W kręgu Stanisława Ossowskiego. Warszawska szkoła socjologii

Historycy nauk społecznych podkreślają, że polska socjologia, począwszy od październikowej odwilży 1956 roku, wykazywała autonomię wobec doktryny marksistowskiej, odznaczała się oryginalnością dyskusji teoretycznych i metodologicznych oraz tworzyła, poprzez badania empiryczne, adekwatny obraz ówczesnego społeczeństwa polskiego. Tak daleko idąca niezależność intelektualna stanowiła wyjątek w bloku państw komunistycznych, a dokonania niektórych socjologów z lat pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. znajdowały uznanie w oczach wybitnych socjologów zachodnich. Fundamentalne znaczenie dla rozwoju pierwszej wykształconej po wojnie formacji badaczy społecznych miał działający w ośrodku warszawskim, lecz promieniujący na kraj Stanisław Ossowski (1897-1963).W ramach projektu zrealizowane zostaną przedsięwzięcia, które pomogą zachować spuściznę warszawskiej szkoły socjologii (stworzenie zasobu archiwalnego, wydanie dziennika Stanisława Ossowskiego wraz z aparatem krytycznym, wydanie suplementu do „Dzieł zebranych”, wydanie zbioru tekstów przedstawiającego główne dyskusje metodologiczne). Planowane są analizy i interpretacje dorobku zarówno Stanisława Ossowskiego jak i kręgu jego współpracowników i uczniów. Podjęte zostaną również zadania popularyzatorskie: powstanie witryna internetowa prezentująca członków kręgu.