Podsumowania konferencji „GenAI in Higher Education: New Perspectives for Research and Teaching”
Międzynarodowa konferencja „GenAI in Higher Education: New Perspectives for Research and Teaching” zgromadziła ekspertów, badaczy i przedstawicieli administracji, by wspólnie zastanowić się nad przyszłością edukacji w erze sztucznej inteligencji.
W dniach 29–30 maja 2025 r. na Uniwersytecie Warszawskim odbyła się interdyscyplinarna konferencja naukowa poświęcona wyzwaniom i szansom, jakie generatywna sztuczna inteligencja (GenAI) stawia przed szkolnictwem wyższym. Wydarzenie zostało zorganizowane przez DELab UW w ramach programu IDUB „Budowanie wpływowego sojuszu cyfrowego” (działanie II.3.6) i odbyło się pod patronatem Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Konferencja połączyła dwie ścieżki tematyczne: międzynarodową – prezentującą najnowsze badania naukowe nad GenAI – oraz ścieżkę skierowaną do społeczności Uniwersytetu Warszawskiego, koncentrującą się na praktycznych aspektach wdrażania AI w dydaktyce, organizacji uczelni i relacji ze studentami.
Wydarzenie otworzyli czołowi badacze w dziedzinie edukacji cyfrowej: prof. Neil Selwyn (Monash University) oraz prof. Peter Kahn (University of Manchester). Obok nich w konferencji udział wzięli przedstawiciele władz UW, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
Konferencję poprzedziło wysłuchanie studenckie, podczas którego uczestnicy zaprezentowali własne postulaty dotyczące odpowiedzialnego i sprawiedliwego wdrażania GenAI w uczelni. Refleksje te stanowiły ważny punkt odniesienia dla późniejszych paneli i debat.
W toku konferencji wyłoniły się następujące najważniejsze wnioski:
- Potrzeba refleksyjnego podejścia: Generatywna AI nie może być traktowana wyłącznie jako narzędzie do zwiększania efektywności. Jej wdrażanie wymaga krytycznego namysłu nad wartościami akademickimi, jakie chcemy zachować i rozwijać.
- Wzmacnianie roli nauczyciela i badacza: AI może wspierać dydaktykę i badania, ale nie powinna zastępować ludzkiej sprawczości. Kluczowe jest projektowanie rozwiązań technologicznych z myślą o wspieraniu autonomii intelektualnej i kreatywności.
- Etyka i równość: Technologie oparte na GenAI mogą pogłębiać istniejące nierówności, dlatego ich rozwój musi być powiązany z zasadami przejrzystości, inkluzywności i odpowiedzialności.
- Znaczenie dialogu i współpracy: Budowanie strategii wdrażania AI powinno odbywać się z udziałem wszystkich interesariuszy – w tym studentów, którzy mają prawo współdecydować o kształcie swojej edukacji.
- Instytucjonalna gotowość: Uczelnie powinny aktywnie kształtować własne zasady korzystania z AI – zamiast biernie adaptować rozwiązania tworzone przez podmioty komercyjne.
- Przyszłość otwarta na zmiany: GenAI to szansa na przemyślenie podstawowych założeń edukacji i nauki. Konieczne są nowe modele kształcenia i badania, które będą odpowiadały na realia społeczne, kulturowe i technologiczne XXI wieku.
Konferencja „GenAI in Higher Education” stworzyła autentycznie interdyscyplinarną i międzypokoleniową przestrzeń wymiany myśli – sprzyjającą dialogowi i współpracy ponad tradycyjnymi podziałami. Pokazała, że przyszłość uczelni w dobie AI nie jest z góry przesądzona – to my, jako wspólnota akademicka, kształtujemy ją poprzez refleksję, debatę i odpowiedzialne decyzje.
